de laatste originele meter

Iedereen weet dat de Franse Revolutie een enorme politieke en historische gebeurtenis was in de geschiedenis , het is minder bekend dat dit ook de periode was van de metrische revolutie.

Hoewel sommige Angelsaksische landen nog steeds weerstand bieden met hun “duim” en andere “voeten”, wordt de meter nu wereldwijd gebruikt. De meter dankt zijn ontstaan aan de Franse revolutie. In Parijs zijn er nog steeds twee echte marmeren standaard getuigen van dit roemrijke verleden.

De “Verklaring van de Rechten van de Mens en de Burger” is ongetwijfeld het belangrijkste gevolg van de Franse Revolutie, de eenvormigheid van de metingen (lengte, oppervlakte, gewicht, …) is een van de belangrijkste factoren geweest voor de eenmaking van het land.

Vóór 1790 had elke regio inderdaad zijn eigen meetregels, ook geografisch waren er verschillen. De ‘voet’ van Parijs was anders dan bijvoorbeeld in Besançon, zelfs nog meer dan een “voet” in Normandië. Het gewicht kon “grain”, “denier”,”marc” of “livre” zijn terwijl een vloeistof in “pinte” gemeten werd.

Om de handel te vergemakkelijken en om verwarring te verminderen hadden de handelaren van de belangrijkste steden gevraagd naar uniformiteit in maten en gewichten. Daar werd tijdens de Franse revolutie positief op gereageerd. Op 1 augustus 1793 keurde de Nationale Conventie een decreet goed over de instelling van een metrisch systeem in Frankrijk dat ten slotte uitgevaardigd werd in 7 april 1795.

Er was wat tijd nodig om dit nieuwe metrieke stelsel te verspreiden over het hele land. De Napoleontische verovering zorgden voor een verdere verspreiding die geleidelijk aan verder uitdijde over de hele wereld.

Er werd jaren onderzoek gedaan om de meter juist te definiëren als ‘tien miljoenste deel van de meridiaan boog tussen de Noordpool en de evenaar. “

Om de bevolking met deze nieuwe meeteenheden vertrouwd te maken, werd besloten deze standaard in het hele land te verspreiden, en ook beschikbaar te zetten op de drukste plaatsen. In Parijs werden 16 meters, die voldeden aan de juiste normen, geïnstalleerd, tussen februari 1796 en december 1797. Slechts twee overleefden en zijn nog steeds zichtbaar, de laatste originele meter.

Een daarvan is geplaatst op de gevel van het ministerie van Justitie, Place Vendôme (1e arrondissement), de andere op 36, rue de Vaugirard (6de arrondissement), aan de Senaat (Jardin du Luxembourg).

Als we onze taille correct willen meten moeten we naar de lichtstad want daar beschikt men over de laatste originele meter.