kerkhof van Picpus

Picpus is een kleine begraafplaats in Parijs, maar is toch de grootste particuliere begraafplaats van de hoofdstad. Het is vooral bekend voor zijn twee massagraven en als de laatste rustplaats van Gilbert du Motier – markies de La Fayette. 

De begraafplaats ligt achter een grote houten deur op 35 rue de Picpus in de buurt van Place de la Nation. (12e arrondissement)

Dichtstbijzijnde metrostations zijn Place de la Nation en Picpus.

Massagraven

Picpus is tijdens de Franse revolutie,uit handen genomen van een religieuze orde, Chanoinesses de St-Augustin.

Tijdens het schrikbewind van Robespierre in 1794 werd dit kerkhof gebruikt als een massagraf van 1306 mannen en vrouwen die waren terechtgesteld onder de guillotine op Place de la Nation. Niet enkel edelen, maar ook geestelijken en kloosterlingen, militairen en gewone mensen werden in anderhalve maand gedood. Omwille van de snelle, opeenvolgende executies was een anoniem massagraf dichtbij de plaats waar de Guillotine stond een noodzakelijk kwaad.

Lafayette,de gematigde republikaan

Nakomelingen van de onthoofde aristocraten kochten het domein in 1802 en legden er een intieme, omsloten begraafplaats van.

Markies de La Fayette (1757-1834), een van de ware helden van de Franse en Amerikaanse Revolutie,ligt hier begraven. Zijn vrouw, de romanschrijfster Adrienne de Noailles die tijdens de wrede zomer van 1794 in Parijs veel familie verloor, was een van die nazaten die zich inzette voor de aanleg van het kerkhof.

Beide rustten dichtbij de ingang van het massagraf. 

Nog steeds wordt het zerk regelmatig bezocht door Amerikaanse toeristen. Hun vlag prijkt bovenop het graf.

Kapel Notre-Dame-de-la-Paix

Op het kerkhof van Picpus is rond 1841 een kapel gebouw. De buitenmuren hebben panelen met namen van wie het leven liet onder de guillotine en werd begraven in het massagraf. Aan de linkerkant van de kerk ligt de ingang die naar het kerkhof leidt. Bij de ingang ligt een gedenkplaat als dank voor de komst van generaal Pershing en het Amerikaanse leger in Frankrijk tijdens de eerste Wereldoorlog. 

Enkel afstammelingen van de 1306 doden kunnen hier nog begraven worden.

Bij een bezoek aan het kerkhof van Picpus moet er rekening gehouden worden met de openingsuren.